ارزیابی اپیدمیولوژیک ژن های ویرولانس hly, cnf-1, sfa, pap در سویه های اشریشیاکلی جداشده از کودکان مبتلا به عفونت مجاری ادراری

زمینه و اهداف: عفونت دستگاه ادراری ناشی از اشریشیاکلی یکی از شایع ترین بیماری ها در کودکان است. چهار ژن ویرولانس pap, cnf-1, hly و sfa در این ارگانیسم عامل مهمی در پاتوژنیسیته و به ویژه اتصال به سلول های اپی تلیال هستند. این مطالعه برای ارزیابی چهارژن ویرولانس در سویه های اشریشیاکلی جداشده از نمونه های ادراری کودکان مبتلا به عفونت ادراری و همچنین در راستای برقراری ارتباط آنها با شواهد بالینی انجام گرفت. روش بررسی: سویه های اشریشیاکلی از نمونه ادرار کودکان مبتلا به عفونت های ادراری مراجعه کننده به بیمارستان مطهری جهرم (مرداد 1384 الی مرداد 1385) جداشد، و با تست های افتراقی شناسایی گردید. سویه ها از نظر وجود ژن های pap, cnf-1, hly و sfa، با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)، ارزیابی شدند. یافته ها: در مجموع 96 سویه اشریشیاکلی از نمونه های ادرار 101 کودک 1 ماهه تا 14 ساله، با میانگین سنی 26.9±21.8 ماه، جدا شد. تشخیص افتراقی بیماری بالینی در 46 مورد (%47.9) سیستیت و در 50 مورد (%52.1) پیلونفریت بود. درصد شیوع ژن های hly, sfa, pap و cnf-1 به ترتیب در میان سویه ها (n=26)%27.1، (n=14)%14.6،‌ (n=13)%13.5 و (n=22)%22.9 بود. 32 نمونه (%33.3) برای حداقل یکی از ژن ها و 6 نمونه (%6.3) برای تمامی چهار ژن مثبت بودند. شایع ترین ژن ها در گروه سنی بالای 36 ماه ژن های pap و sfa بودند اما در سنین زیر 48 ماه hly شیوع بیشتری داشت (P<0.05). ژن cnf-1 به طور قابل ملاحظه ای در تعدادی از بیماران، که در سونوگرافی یافته های غیرطبیعی کلیوی داشتند، متداول تر بود (P=0.049).نتیجه گیری: شیوع ژن ها، ویرولانس pap, cnf-1, hly و sfa مشابه سایر بررسی ها است. به دلیل شیوع بیشتر موارد پیلونفریت در ارتباط با ارگانیسم های حامل این ژن ها، تشخیص سریع آنها در نمونه های ادرار ممکن است ما را در تشخیص زود هنگام پیلونفریت احتمالی و تسریع در مدیریت درمانی کمک نماید